қажығандық — зат. Қалжырағандық, шаршағандық. Жалпы өзінің болмысбітімінде сырт көз бірден аңғаратындай шаршағандықтың, болмаса қ а ж ы ғ а н д ы қ т ы ң табы мұндалап тұр (К.Ахметбеков, Ақдала, 2, 256). Кескін келбеттерінен қ а ж ы ғ а н д ы қ т ы ң белгісі… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қалжырағандық — зат. Шаршағандық, титықтағандық. Шынында, жұқа өңінен қ а л ж ы р а ғ а н д ы қ сезіледі. Көзінің алды қаракөлеңкеленіп, көгіс тартқан (Н.Исабаев, Өмір., 323) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жүдегендік — зат. Арықтағандық, азғандық, жадағандық. Оның түрінде шаршағандықтың, ж ү д е г е н д і к т і ң ізі бар (А. Мекебаев, Алапат, 18) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қажыс — зат. сөйл. Қажығандық, шаршағандық, болдырғандық. Сонда сіз олардың ажарынан өзгеше нардай шаршастың, әрі қ а ж ы с т ы ң табын байқар ма едіңіз (О.Бөкеев, Үркер, 41). Ол қатты қ а ж ы с п е н, мысы құрып, үлкен көк тастың үстіне отыра кетті (Бұл … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
мойыс — сын. жерг. Иір қиыр, бұраң, ирелең. Сусағанды сулатып, Шаршағанды қунатып, Кезегенді тура атып, М о й ы с жерден төтелеп, Ағылайын ақпадай (Дулат жырау: Нар заман., 183) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шаршас — зат. сөйл. Шаршағандық, титықтағандық. Қанша кердеңдегенімен жол соқты ш а р ш а с т ы ң табын өзге болмаса да Айпара сезетін (О.Бөкеев, Үркер, 78) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жер тепшілеу — (Сем., Ұрж.) ел қыдыру. Кешегі ж е р т е п ш і л е п жүрген шағымызда шаршағанды білмеуші едік (Сем., Ұрж.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ақырет — А қ ы р е т к ө р с е т т і . сөйл. Азап көрсетті. Жас қозылар шаршағандықтан әр жерге бір жатып қалып а қ ы р е т т і к ө р с е т і п келеді (Р. Қилыбаев, Өмір., 9). Қой маңырап, сиыр мөңіреп, кейбіреулері кері қашып, а қ ы р е т т і к ө р с е т … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қажыңқы — сын. Қ а ж ы ғ а н , қалжыраған, шаршаған. Ұзақ жолдан титықтаған кәрі кісінің қ а ж ы ң қ ы даусы (Ә.Нұрпейісов, Соңғы., 190). Ойылған тесіктен бір сәтке әуестене қараған бірдіекілі әйелдердің қ а ж ы ң қ ы жүздері көрінді де, қайтадан жоқ болды … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ойсоқтылық — зат. Көп ойланып шаршағандақ, ойсоқты болғандық. Сәкеннің өңінен әлдебір о й с о қ т ы л ы қ сезіледі (Ә.Байбол, Теміржол., 21). Барлық іс басқаша қарап, ауыр о й с о қ т ы л ы қ қ а түсіріп тастады (К.Мұқажанұлы, Ортеке, 192) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі